Neyim var? Ne oldum? Ona gok mu du§manca baktim? Qok mu kuguk gordum onu düzgün niyetinden oturu? Aysel’i suglayabilecek ilk firsati elime gegirmi§ kadar?.. Beni yeterince tanimaya zamani olmami§ bir karde§in, elin Memo§’unu anlamaya kalki§masina mi bozuldum?
O cumburt sesini duyar duymaz durdum. Yildiz’i nereye goturuyordum? Eve goturmeyi tasarlamami§tim. Aklimin ko§esinden gegmemi§ti. Ayrica, gegseydi de goturemezdim. Onu bir kahveye, ancak bazi arkada§larimin yaninda girip gikabildigim pastanelere, birahanelere de goturemezdim. Arkada§larla aramizda soze dokulmemi§ guzel bir anla§ma vardi. Ben ogrenci birliginin en gali§hun uyesiydim. Arkada§larimin bir bolugu ise benim ve benim gibilerin, bir yerde bir bardak bira igmek kadar, sinemaya çıkmak kabil, u§uyunce tığ, sirtimiza kendi ceketini koyvermek üzere gereksinimlerini kar§ilamakta gali§kandilar.
Eli gine elimde, geldigimiz yollan aksi yone bir kat elan yuruduk o ahit. Toprakliktan gikip Esat’in Dortyol agzina kadar geldik.
Gergegi elbet Memo§’un mektubu soylemedi. Mehmet’gigin mektubunda salt §u var: Abinin Ba§şehir’te sozu geger. Yonetici gevrelerde ozellikle §imdi yiginla tanidigi vardir. Bana Bonn’da bir sure henüz kalabilmem igin bir burs bulabilir mi acaba?
“ikidir soruyorsun ve tam da adamina soruyorsun. Kendin Ercan demi§tin evet? Nanay, sen demedin. Yoksa sen mi dedin? Demin surdan gegen tavusku§u üzere bir kadin ‘Ercan’ima maa§cenabıhak’ dedi.
Tezel, dump dururken guluyor. igkiyi eskisi üzere kaldiramiyor mu, yoksa §u sira dugun salonuna giri§ fail mor kadifeli kadina mi guluyor? Benim kadar, kadmm giri§te butun elleri siktiktan sonrasında gantasindan kolonya gikarip usulca eline doktugunu segmi§ de mümkün.
Londra’da guzel bir otelde kalmi§tim bir kat. Qok degil, sekiz kamer once ve ug gun igin. O dönem turistlerimize yerli renklerimizi, e§eklerimizi ve dilencilerimizi boyamaya ba§lamami§tim henüz.
Oyle evet, arada bloga git bunlar olmasa kimse bir derdini postayla dogrudan bir orgute bildiremez, o kugucuk kagitlar da ba§ka bir yolla o buyuk orgutun buyuk adamlarinin eline ula§amaz degil mi?
Gul’un babasinin yaninda uzun sure kalamadim. Onu, daima ormanlar ustune bana haber vermeye zorluyormu§um duygusuna kapildim.
Ay§en’i anlatsam mi ona? Kendimi ve Ay§en’i yanyana koyup anlatsam... O linke git hin belki Ay§encige berenarı yakinlik duyar. Onu berenarı sevmeye ba§lar.
“Birini ba§ki§i yapsak, Ay§en’i yapardik degil mi? Ne olsa onun dugunu ya da onun cenaze toreni bu. Aslinda bu romanin hig ba§ki§isi nanay.â€
Hacısı hocası bu. Sonra uzun uzun bu kagitlar ustunde ne i§ yaptigini anlatiyor. Ne ormanlarin kag metrekare oldugunu, bu yil ne kadarinin kesildigini, on yil once ne kadarinin baltaliga ayrildigini, §imdi de ne kadarinin yanmi§ oldugunu anlatiyor. Fasıla vermeden.
§imdi aramizda oflaz bir formul bulduk maamafih. Bize verilen yiyeceklerin en yenilebilir üzere olanlarini birle§tiriyoruz, bunlari Tommy yiyor. Kalanlari da birle§tiriyoruz, ben yiyorum. Boylelikle Tommy de biraz tabütüvan kazanmaya ba§ladi. Bundan oturu seviniyorum. Lakin tığ burada ne zamana kadar kalacagiz? istikbalimiz ne olacak? Remzi abime iki satirlik bir betik gonderemeyecek miyim? Encamimi bildiremeyecek miyim? Ona, karde§inin buyuk ulku igin nelere katlandigini yazabilsem oglumun adini Yilmaz koymalarmdaki mana ortaya gikardi.
Omer abinin kolu altindaki kolum bir segirme gegiriyor. Titredigimi anlami§tir. Artik bunu anlamamasi olanaksiz. i§te tip tip vuruyor elimin ustune.